-
1 rządzić
глаг.• владеть• властвовать• господствовать• направлять• править• руководить• управлять• царить• царствовать* * *rządz|ić\rządzićę, \rządzićony несов. управлять, править;\rządzić państwem управлять государством; koła \rządzićące правящие круги
* * *rządzę, rządzony несов.управля́ть, пра́витьrządzić państwem — управля́ть госуда́рством
koła rządzące — пра́вящие круги́
-
2 rządzić
1. (-dzę, -dzisz); -dź; vt rządzić (+instr) — to rule over, to govern2. vi( sprawować rządy) to rule, to govern; ( kierować) to be in charge* * *ipf.1. (= władać) rule; + Ins. t. przen. (= panować nad) control; rządzić państwem/narodem control a state/a nation; rządzić nastrojami tłumu control the emotions of the crowd; rządzić żelazną ręką rule with a rod of iron, rule with an iron hand; dziel i rządź divide and rule.2. (= sprawować rządy) be in government; (= sprawować kontrolę) przen. be in charge, be the boss; kto tu rządzi? who's in charge?; kto w tym domu rządzi? who's the boss in this house?; ty tu rządzisz ( oznacza zdanie się na czyjąś decyzję) you are the boss l. doctor.3. + Ins. (= kierować, zarządzać) govern, manage, administer.4. + Ins. jęz. (= wymuszać użycie danej formy) govern.5. sl. (= być górą) rule.ipf.1. (= sprawować władzę u siebie) manage one's affairs.2. (= panoszyć się) boss the show; throw one's weight around l. about.3. + Ins. (= kierować się) let ( sth) govern one's actions; rządzić się w postępowaniu zdrowym rozsądkiem act according to common sense.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rządzić
-
3 rzą|dzić
impf Ⅰ vt 1. (kierować, mieć władzę) to rule (czymś sth); to govern (czymś sth); to reign- partia rządząca the ruling party- rządzić państwem/miastem to govern the state/city- rządzić mądrze/sprawnie to rule well/effectively- rządzić domem to rule one’s house- rządzić żelazną ręką przen. to rule with an iron fist, to rule with a rod of iron2. Jęz. to govern- czasownik zaprzeczony w języku polskim rządzi dopełniaczem in Polish the verb in negative form takes the genitiveⅡ rządzić się 1. (postępować według swej woli) rządzić się u kogoś jak we własnym domu to act as though one owned the place 2. (gospodarować u siebie) rządzić się oszczędnie to be thrifty in the management of one’s affairs- nie umieć się rządzić to be incapable of managing one’s (own) affairs■ rządzić się jak szara gęś to throw one’s weight about a. aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzą|dzić
-
4 regieren
regieren * [re'gi:rən]I. vi das Volk: rządzić; Herrscher: panować, sprawować rządyII. vtein Land \regieren rządzić państwem -
5 władać
(-am, -asz); vt(książk) (krainą, państwem) to rule; (bronią, mieczem) to wield; (nogą, ręką) to have the use of; ( obcym językiem) to have a good command of* * *ipf.1. (= rządzić) ( o władcy) rule; (o władcy, anarchii) reign.2. (= posługiwać się biegle) ( obcym językiem) have a good command of; (bronią, mieczem, narzędziem) wield.3. (nogą, ręką) (= móc poruszać) have the use of.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władać
-
6 władać
См. также в других словарях:
rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… … Słownik języka polskiego
państwo — n III 1. Ms. państwowie; lm D. państw «zorganizowana politycznie społeczność zamieszkująca określone granicami terytorium, mająca niepodległą formę rządów; forma organizacji politycznej tego społeczeństwa» Państwo polskie, bułgarskie. Państwo… … Słownik języka polskiego
decentralistycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. decentralistyczny: Rządzić państwem decentralistycznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władać — ndk I, władaćam, władaćasz, władaćają, władaćaj, władaćał 1. «sprawować władzę, panować, rządzić» Władać państwem, światem. ◊ Uczucie, zawiść, trwoga itp. władają kimś «ktoś jest przeniknięty jakimś uczuciem, zawiścią, trwogą itp., jest opanowany … Słownik języka polskiego
kierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kierowaćruję, kierowaćruje, kierowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać kierunek komuś albo czemuś w sensie przestrzennym lub myślowym; także: prowadzić, wysyłać kogoś, coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, władaćam, władaća, władaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę, rządzić, panować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władać krajem, państwem, jakimś terytorium. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
